"‌ آيين‌نامه تشكيل مركز مشاوره دانشجويي در دانشگاهها "

مقدمه

انسان براي زندگي موفقيت‌آميز نيازمند برخورداري از آرامش ، سلامت و كارآمدي در ابعاد زيستي ، رواني و اجتماعي مي‌باشد. تغييرات اجتماعي – فرهنگي سريع ، تحول در ساختار خانواده، پيچيدگي و گسترش شبكه ارتباطات انساني و وسعت و تنوع منابع اطلاع‌رساني موجب گرديده است جوامع انساني خصوصاً قشر جوان و نوجوان با مسائل و مشكلات متعدد مواجه شوند و از طريق توسل به روشهايي كه گاه از پشتوانه منطقي برخوردار نبوده و فاقد دورنماي روشن و اميدبخش مي‌باشند به فشارها ، چالشها و انتظارات گسترده زندگي امروز واكنش نشان دهند.
دانشگاهها و محيط‌هاي دانشجويي نيز كه در برگيرنده بخش قابل ملاحظه‌اي از نخبگان و فرهيختگان جوان جامعه مي‌باشند همسو با فضاي در حال گذار موجود ، درگير چالشها و دگرگونيهايي گرديده‌اند. از اين‌رو تغذيه و حمايت ذهني ، رواني و اجتماعي دانشجويان و دانشگاهيان نيازمند آموزش فرهنگ گفتگو ، تفكر انتقادي و ايجاد مهارتها و توانمنديهايي براي تصميم‌گيري آگاهانه ، مقابله با استرسها و هيجانهاي روزمره ، افزايش خودكارآمدي ، برقراري ارتباط مؤثر و ساير تواناييهاي رواني اجتماعي مي‌باشد. بنابراين لازم است در كنار پيشگيري از آسيب‌هاي احتمالي ، در جهت ارتقاي سطح بهداشت روان فردي و اجتماعي دانشجويان و ساير دانشگاهيان كه در تعامل و ارتباط متقابل با دانشجويان قرار دارند گام‌هاي مؤثري برداشته شود.
دانشجويان دانشگاهها به لحاظ حساسيت دوران رشد و تحويل خود و شرايط بحراني اين برهه از زندگي ، به ويژه در سالهاي اول ورود به دانشگاه ، فشارها و ناراحتيهاي بيشتري را تجربه مي‌كنند كه از آن جمله مي‌توان به گسستن از زندگي قبلي در خانواده ، ورود به زندگي دانشجويي و نياز به سازگاري با محيط دانشگاه و خوابگاه ، مديريت مسائل معيشتي ، تحصيلي و عاطفي اشاره كرد. ساير كاركنان دانشگاهها كه با قشر دانشجويي در ارتباط مستقيم قرار دارند نيز به نوبه خود در افزايش و تشديد يا كاهش و ترميم مشكلات ويژه دانشجويان سهيم مي‌باشند و لذا دانشجويان و دانشگاهيان نيازمند بذل توجه خاص مي‌باشند. با عنايت به مسائل و مشكلات و دغدغه‌هاي جامعه دانشگاهي ، ضرورت تأسيس مركزي به منظور تأمين ، توسعه و تسري بهداشت رواني در فضاي دانشگاهها و ارائه مداخلات پيشگيرانه ، مشاوره‌اي و درماني ، آشكار مي‌گردد.
در اين راستا مركز مشاوره دانشجويي به عنوان متولي بهداشت روان دانشگاهها در چارچوب اين آيين‌نامه تشكيل مي‌گردد.

بخش اول – اهداف

ماده 1- اهداف مركز مشاوره دانشجويي بطور كلي پيشگيري از آسيبهاي رواني – اجتماعي و ارتقاي سطح بهداشت و سلامت روان دانشگاهيان مي‌باشد. در اين راستا اهداف اختصاصي عبارتند از :

1-1- ارتقاء سطح دانش و بينش روانشناختي دانشگاهيان در زمينه مسائل ، مشكلات و نيازهاي جامعه دانشجويي
2-1- راهنمايي دانشجو در جهت شناخت صحيح توانائيها و مشكلات خود 
3-1- راهنمايي دانشجو در تصميم‌گيري آگاهانه ، عاقلانه و حسن انتخاب
4-1- راهنمايي دانشجو در حل مشكلات رفتاري ، عاطفي ، شناختي ، تحصيلي ، خانوادگي و مسائل مربوط به ازدواج
5-1- افزايش سازگاري مؤثر با محيط تحصيل و زندگي ، توسعه روابط اجتماعي و پيشرفت تحصيلي
6-1- پيشگيري از بروز و شيوع مسائل و مشكلات عاطفي – رفتاري و توسعه بهداشت رواني به فضاي عمومي دانشگاه و جامعه دانشگاهي.
7-1- ايجاد زمينه‌هاي لازم براي ارتقاء روابط ميان فردي سالم در دانشگاه از طريق توجه به عوامل تعيين‌كننده روابط استاد – دانشجو يا كاركنان.

بخش دوم – وظايف

ماده 2- وظايف مراكز مشاوره دانشجويي دانشگاهها به شرح زير است :
1-2- بررسي و شناخت استعدادها و علايق دانشجويان و برنامه‌ريزي و تلاش در جهت شكوفايي استعدادها ، هدايت تحصيلي و حرفه‌اي دانشجويان 
2-2- برگزاري جلسات با دانشجويان و پاسخگويي به پرسشهاي آنان در مورد مسائل رواني – اجتماعي به كمك كارشناسان و افراد متخصص و صاحبنظر در مسائل روانشناسي ، مشاوره ، روانپزشكي و مددكاري اجتماعي
3-2- تحقيق درباره مسائل و مشكلات دانشجويان دانشگاه براي شناخت عوامل آسيب‌زا 
4-2- ارائه خدمات براي حل مشكلات مربوط به تحصيل ، خانواده ، ازدواج ، شغل و اختلالات رفتاري و رواني دانشجويان 
5-2- برقراري ارتباط مؤثر با ساير واحدهاي دانشگاهي به منظور كمك به حل مشكلات دانشجويان 
6-2- مشاوره با دانشجويان در جهت كمك به پيشرفت تحصيلي ، بهبود روابط اجتماعي و ارائه گزارش همراه با فعاليتهاي انجام شده به مسئولان دانشگاه و دفتر مركزي مشاوره در هر سال تحصيلي
7-2- جمع‌بندي مسائل و مشكلات دانشجويان دانشگاه در ابعاد رواني – اجتماعي و ارائه گزارش همراه با فعاليتهاي انجام‌شده به مسئولان دانشگاه و دفتر مركزي مشاوره در هر سال تحصيلي
8-2- برگزاري كارگاهها و دوره‌هاي آموزشي براي دانشجويان و دانشگاهيان با هدف ارتقاء بهداشت رواني آنها 
9-2- ارائه نظرات كارشناسي درباره مسائل و مشكلات دانشجويان به مسئولان دانشگاه و وزارت متبوع
10-2- شناسايي منابع حمايتي موجود در جامعه و ارجاع دانشجويان به آنها بر حسب ضرورت 
11-2- جلب مشاركت دانشجويان در زمينه فعاليتهاي بهداشت رواني